„(…) wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą, egzystencję polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, którego los w ręce nasze jest powierzony, chcąc oraz na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć, mimo przeszkód, które w nas namiętności sprawować mogą dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia Ojczyzny naszej i jej granic z największą stałością ducha, niniejszą konstytucję uchwalamy (…)”.
To już 230. rocznica uchwalenia Ustawy Rządowej z dnia 3 maja 1791 roku. Mimo upływu wielu lat, znalazła trwałe miejsce na kartach historii Rzeczypospolitej Polskiej. Jest żywym dowodem na to, że zawsze jest warto walczyć o ponadindywidualne dobro. Odnowa ustroju przy jednoczesnym poszanowaniu tradycji i przeszłości, pozwalała odważnie patrzeć w przyszłość. Spuścizna naszych przodków, która stanowiła testament niepodległości oraz wolności dla kolejnych pokoleń, podczas ofiarnych zrywów patriotycznych i późniejszej odbudowy państwowości oraz tożsamości narodowej.
Wszystko zaczęło się końcem 1790 roku. To wtedy na Zamku Królewskim w Warszawie król Stanisław August Poniatowski spotkał się z Ignacym Potockim. Po spotkaniu został spisany projekt konstytucji w języku francuskim. Dyskusja nad projektem ustawy prowadzona była w wąskim gronie- projekt został przesłany do Ignacego Potockiego, Stanisława Małachowskiego oraz Hugo Kołłątaja. Po poprawkach tekst został spisany już po polsku przez posła Aleksandra Linowskiego, natomiast ostateczną formę projektu nadał Hugo Kołłątaj i to właśnie nad tak przygotowanym projektem konstytucji obradowano 3 maja 1791 roku.
Z uchwaleniem Konstytucji Trzeciego Maja związana jest pewna ciekawostka- Konstytucja obowiązywała nie od 3. maja, lecz od 5. maja. Było to spowodowane wniesieniem oficjalnego sprzeciwu przez grupę kilkudziesięciu deputowanych. Grupa przeciwników została jednak przekonana przez króla do wycofania protestu i uchwalony dokument został wpisany do ksiąg grodzkich 5 maja 1791 roku.
Wydarzenia związane z uchwaleniem Ustawy Rządowej w 1791 roku zostały upamiętnione przez Jana Matejkę na obrazie „Konstytucja 3 Maja 1791 roku”. Artysta na swoim dziele w doskonały sposób przedstawił całość faktu uchwalenia wydarzeń z 3 maja 1791 roku. Na obrazie widzimy Zamek Królewski w Warszawie, który złoci się w promieniach zachodzącego Słońca. Jest to bardzo ważna część obrazu oddająca realizm faktu uchwalenia- Konstytucja została uchwalona w godzinach zbliżonych zachodowi gwiazdy dziennej. Na czele pochodu znajduje się król, ustrojony w płaszcz koronacyjny. Postać niesiona na rekach i trzymająca tekst Konstytucji to marszałek Stanisław Małachowski, który w lewej dłoni trzyma laskę marszałkowską. Pomiędzy królem, a marszałkiem umieszczona została postać Hugo Kołłątaja oraz Ignacego Potockiego- współtwórców Ustawy Rządowej. Jan Matejko na obrazie swojego autorstwa umieścił również scenę z Janem Suchorzewskim i jego synem, która miała miejsce w sali senatorskiej oraz postacie związane z obroną Konstytucji- Tadeusza Kościuszkę oraz ks. Józefa Poniatowskiego.
Uchwalenie Ustawy Rządowej z dnia 3 maja 1791 roku ma szczególne miejsce w historii Rzeczypospolitej Polskiej. Fakt majowych wydarzeń z końca XVIII odegrał istotną rolę w czasie zrywów patriotycznych oraz utrzymania tożsamości narodowej w latach zniewolenia naszego narodu. Istotę oraz powagę Konstytucji 3 Maja podkreśla uchwała Sejmu RP z dnia 27 listopada 2020 roku, w sprawie ustanowienia roku 2021 Rokiem Konstytucji 3 Maja.